ما کویر خشک را مانند دریا می کنیم
صد گره در کار باشد،بی گمان وا می کنیم
ما اگر با دست خود، جایی نهالی کاشتیم
شک نکن آن را درختی سبز و رعنا می کنیم
ما شبیه رود هستیم و به دریا می رسیم
راه خود را بین این بیراهه پیدا می کنیم
جز خدا مارا در این درگه نیازی هست؟نیست
هر چه را خواهیم ما از او تمنا می کنیم
عده ای خورشید را بردند و ما در آسمان
ماه را در این سیاهی ها تماشا می کنیم
درد بی مهری اگر مارا به خاک افکنده است
درد بی درمان خود را ما مداوا می کنیم
گرچه شب شد سهممان اما اگر فردا رسد
راز های در دل شب را هویدا می کنیم
ما مسیر خویش را با عشق راهی می شویم
کار خود را سخت هم باشد ، مهیّا می کنیم
....
بهزاد غدیری شاعر کاشانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
